Zdarza się niekiedy, że organy administracji publicznej windykują swoich beneficjentów. Najczęściej wynika to z niedopełnienia pewnych obowiązków lub nieopłacenia opłaty, która jest wymaga i obowiązkowa. Mało kto spodziewa się takiej sytuacji, jednakże nienależnie pobrane środki lub te nadmiernie pobrane, z winy urzędu, niestety trzeba oddać. Oczywiście ma tutaj zastosowanie ordynacja podatkowa, która jasno wskazuje, iż zobowiązania podatkowe wygasają po upływie pięciu lat od dnia, w którym decyzja ustalająca kwotę do zwrotu stała się ostateczna. Oznacza to, że wierzyciel nie może bez końca windykować swojego dłużnika. Po upływie pięciu lat nie powinien on wykonywać już żadnych kroków.
Pierwszym krokiem powinno być zawsze pismo informujące dłużnika o zaistniałej sytuacji i konieczności dokonania zwrotu płatności. Po upływie jakiegoś czasu, organ powinien skierować do dłużnika upomnienie. Takie upomnienie zawsze wysyłane jest za zwrotnym potwierdzeniem odbioru i koniecznie należy je pokwitować. Jeżeli dłużnik uchyla się od podjęcia przesyłki, po dwukrotnym awizowaniu trafia ona z powrotem do wierzyciela. Zgodnie z zapisem art. 44 kodeksu postępowania administracyjnego, przesyłkę taką uznaje się za prawidłowo doręczoną po upływie czternastu dni od pierwszego awizo. Strona ma czternaście dni na dokonanie zwrotu pobranych płatności.
Oczywiście, w większości przypadków może ona zwrócić się do organu o rozłożenie długu na raty lub jego częściowe umorzenie. Większość organów administracji publicznej wyraża taką zgodę. Jeżeli zaś strona nie dokona żadnego zwrotu, wierzyciel jest zobowiązany do wystawienia tytułu wykonawczego. Taki tytuł kieruje się następnie do organu egzekucyjnego. W Polsce taką rolę pełnią urzędy skarbowe. Urząd powinien taki tytuł przyjąć do realizacji i przekazać go komornikowi do czynności egzekucyjnych. Komornik może dokonać zajęcia wynagrodzenia za pracę lub rachunku bankowego. Takie zajęcie przerywa bieg przedawnienia się długu i biegnie on na nowo przez okres pięciu lat. Może on również zająć ruchomość lub nieruchomość dłużnika, jeżeli jego dług jest wysoki.
Wierzyciel ma również możliwość skierowania wniosku do sądu o wpis hipoteki przymusowej dla nieruchomości stanowiącej własność dłużnika. Wówczas, w przypadku sprzedaży nieruchomości, otrzymuje on konkretną sumę z podziału. Należy jednak pamiętać, że hipoteki można dokonać jedynie dla własności dłużnika, a dla współwłasności, jeżeli małżeństwo zostało zawarte przed powstaniem długu i tytuł wykonawczy został wystawiony na oboje małżonków. Musza oni posiadać również wspólność majątkową.