Pełnomocnictwo a upoważnienie

Category: porady prawne 24 0

Wielokrotnie w życiu zdarzają się sytuacje, kiedy nie jesteśmy w stanie osobiście załatwić określonej sprawy: odebrać przesyłki, zatrudnić pracownika czy uczestniczyć w rozprawie. Jednak to, że nie możemy się w danym czasie i sytuacji pojawić osobiście, nie oznacza, że będziemy wyłączeni od danej sprawy.
Każda osoba dorosła ma prawo do ustanowienia pełnomocnika. Wystarczy spisać odpowiedni dokument określany mianem pełnomocnictwa lub upoważnienia – zaznaczmy w tym miejscu, że są to określenia stosowane zamiennie jednak w literaturze czy przepisach mówimy o pełnomocnictwie. Pojęcie „upoważnienie” używane jest raczej w mowie potocznej.
Sporządzając pełnomocnictwo należy pamiętać o tym, aby zaopatrzyć je datą. W dalszej części należy wskazać mocodawcę czyli osobę, która udziela pełnomocnictwa czy innymi słowy upoważnienia z podaniem pełnych danych (imię, nazwisko, nr PESEL, adres zameldowania, nr i seria dokumentu tożsamości). Ale to nie jedyna osoba, którą trzeba uwzględnić w piśmie – skoro mocodawca zostanie wskazany to trzeba jeszcze takie same informacje zamieścić o pełnomocniku. Kolejnym ważnym elementem omawianego pisma jest wskazanie zakresu umocowania – zakresu, w jakim upoważniamy pełnomocnika do działania w naszym imieniu.
Z tego punktu widzenia wyróżnia się trzy rodzaje pełnomocnictwa w zależności od tego, czego ono dotyczy. O pełnomocnictwie ogólnym mówimy, gdy pełnomocnik upoważniony jest do wszelkich działań przed organem administracji, o rodzajowym pełnomocnictwie powiemy w sytuacji, gdy mocodawca upoważni pełnomocnika do dokonywania w jego imieniu spraw określonego rodzaju, np. podpisywanie umów z pracownikami. Ostatnim rodzajem jest pełnomocnictwo szczególne – jak sama nazwa wskazuje dotyczy ono jednej, konkretnej i określonej w pełnomocnictwie czynności, której może dokonać pełnomocnik.

Related Articles

Add Comment